ارائه الگوی توسعه حرفه‌ای مدیران گروه‌های آموزش بالینی: مورد دانشگاه‌های علوم پزشکی دولتی شهر تهران

اهداف: ارتقاء کمی و کیفی آموزش پزشکی، نیاز به وجود مدیرانی آگاه و برخوردار از مهارت و دانش لازم، جهت مدیریت آموزشی حجم عظیم دانشجویان و اعضای هیئت‌علمی در دانشگاه‌های علوم پزشکی دارد. با این حال، بسیاری از مدیران آموزشی گروه‌های بالینی، کار خود را بدون آمادگی برای مواجه شدن با چالش‌های پیش‌رو شروع می‌کنند. این مطالعه با هدف ارائه الگوی توسعه حرفه‌ای مدیران آموزش پزشکی در این سطح انجام شد. روش‌ها: این پژوهش مطالعه‌ای کیفی است که به روش تحلیل محتوا در دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران، ایران، و شهید بهشتی در سال 1395 با انجام مصاحبه نیمه ساختار یافته با 20 نفر از مدیران آموزش پزشکی انجام شد. داده‌ها از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته و یادداشت‌های عرصه جمع‌آوری شد و به روش تحلیل محتوای کیفی قراردادی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: 499 کد اولیه در 137 کد مفهومی قرار گرفت که در مجموع در 26 زیر مؤلفه و 6 بعد اصلی تقسیم شد. ابعاد اصلی توسعه هدایت آموزشی (4 زیر مؤلفه)، توسعه هدایت پژوهشی (3 زیر مؤلفه)، توسعه هدایت بالینی (4 زیر مؤلفه)، توسعه مهارت­ های مدیریتی (4 زیر مؤلفه)، توسعه مهارت­های رهبری (6 زیر مؤلفه) و خود­توسعه فردی (5 زیر مؤلفه) بودند. نتیجه‌گیری: ابعاد شش گانه توسعه حرفه‌ای در این پژوهش به‌عنوان الگویی برای برنامه‌های توسعه حرفه‌ای مدیران گروه‌های بالینی در دانشگاه‌های علوم پزشکی، می‌تواند پیامدهای مثبتی در جهت ارتقاء کیفیت آموزش پزشکی داشته باشد. بیشترین کدهای اشاره شده مربوط به توسعه مهارت‌های رهبری بود، این نشان می‌دهد که برگزاری دوره‌های توسعه حرفه‌ای که بتواند در ارتقاء مهارت‌های رهبری مدیر گروه مؤثر باشد، اهمیت بیشتری خواهد داشت.